Ακμή

Κλινικη Δερματολογια

Ακμή

Η κοινή ακμή είναι μια χρόνια φλεγμονώδης νόσος που προσβάλλει τον τριχοσμηγματογόνο θύλακα. Εμφανίζεται σε θέσεις όπου υπάρχουν σμηγματογόνοι αδένες και κυρίως στο πρόσωπο, τη ράχη, το θώρακα και τα χέρια.

Ενώ θεωρείται μια φυσιολογική κατάσταση για την εφηβεία, ωστόσο για μερικούς ασθενείς μπορεί να έχει παρατεταμένη πορεία με υφέσεις και εξάρσεις ως την 4η δεκαετία της ζωής ή ακόμα και να πρωτοεμφανιστεί σε αυτή τη δεκαετία (όψιμη ακμή). Η ακμή μπορεί να στιγματίσει όχι μόνο τον έφηβο αλλά να επιδράσει αρνητικά στην ψυχολογία και την κοινωνική ζωή του ασθενούς οποιασδήποτε ηλικίας.

Η παθογένεια της ακμής οφείλεται σε:

  1. Υπερπλασία των σμηγματογόνων αδένων με σμηγματόρροια
  2. Υπερκερατινοποίηση και απόφραξη του τριχοσμηγματογόνου πόρου
  3. Αποικισμό του τριχοσμηγματογόνου πόρου από το Propionibacterium Acnes
  4. Φλεγμονή από ουσίες που παράγονται από το P.Acnes όπως λιπάσες, πρωτεάσες, υαλουρονιδάσες, υδρολυτικά ένζυμα, TNFa, ενεργοποίηση των TLRs (Toll – like receptors) με απελευθέρωση κυτοκινών
    Ανάλογα με τη βαρύτητα χαρακτηρίζεται ως ήπια, μέτρια, σοβαρή ή πολύ σοβαρή.

Οι φαγέσωρες (ανοιχτοί ή κλειστοί) είναι οι πιο χαρακτηριστικές βλάβες της ακμής, οι οποίοι είναι ορατοί ως λευκά ή μαύρα στίγματα αντίστοιχα και είναι παρόντες σε όλες τις μορφές της ακμής.

Φλεγμονώδεις βλάβες όπως είναι τα φλυκτανίδια, τα οζίδια, οι κύστες και οι ερυθηματώδεις ουλές απαντώνται σε βαρύτερες μορφές ακμής.

Θεραπεία
  1. Ειδική διατροφή: ο ρόλος της διατροφής στην ακμή είναι αινιγματικός. Το γεγονός ότι στην εποχή μας η ακμή ξεκινάει από την προεφηβεία, περίπου στα 10 έτη, έχει μεγαλύτερη διάρκεια και βαρύτερη κλινική εικόνα μας κάνει να στραφούμε σε τροφές με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη και ειδικό διαιτολόγιο
  2. Τοπική θεραπεία: με τοπικά αντιβιοτικά, υπεροξείδιο του βενζολίου, τοπικά ρετινοειδή, αζελαϊκό οξύ καθώς και συνδυασμούς αυτών ανάλογα με την περίπτωση
  3. Συστηματική θεραπεία με αντιβιοτικά (τετρακυκλίνες, μακρολίδες). Η θεραπεία διαρκεί περίπου τρεις μήνες και συνδυάζεται με την κατάλληλη τοπική αγωγή.
  4. Συστηματική θεραπεία με ισοτρετινοΐνη
  5. Ορμονικές θεραπείες οι οποίες περιλαμβάνουν τα αντιαδρογόνα και παράγοντες που ελαττώνουν την ενδογενή παραγωγή ανδρογόνων όπως τα συνδυασμένα αντισυλληπτικά χάπια. Δίνονται μόνο σε γυναίκες ασθενείς πολλές φορές συνδυαστικά και με την ισοτρετινοΐνη σε σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
  6. Θεραπεία με Blue / Red Light
  7. Peelings (Σαλικυλικού, TCA, φυτικά κα)
  8. Μεσοθεραπείες
  9. Δερμοαπόξεση με κρυστάλλους αργίλου
  10. Καθαρισμός – κλασσικός και με διαμάντια
  11. Fractional Laser (Αντιμετώπιση Ουλών)

Έχετε περισσότερες ερωτήσεις;

Τηλεφωνήστε μας

Στείλτε μας μήνυμα

X