Ιογενείς νόσοι

Κλινικη Δερματολογια

Ιογενεις νοσοι

Μολυσματική Τέρμινθος (Molluscum contagiosum)

Πρόκειται για μια καλοήθη, αυτοπεριοριζόμενη ιογενή νόσο του δέρματος και των βλεννογόνων η οποία οφείλεται στον ιό της μολυσματικής τερμίνθου (Molluscum contagiosum virus). Διασπείρεται με αυτοεναφθαλμισμό, σε σημεία λύσης του δέρματος ή μετά από άμεση επαφή με βλάβες του δέρματος.

Κλινικά χαρακτηρίζεται από διακριτές μεμονωμένες ή κατά ομάδες ημισφαιρικές, στρογγυλές, σαρκόχρωες ή ελαφρώς ρόδινες βλατίδες, μεγέθους 1 έως 5 χιλιοστών, με ομφαλωτό κέντρο και έχουν χρόνο επώασης από 7 ημέρες έως 6 μήνες.

Στους ενήλικους οι βλάβες εντοπίζονται στα γεννητικά όργανα (μεταδίδονται κυρίως με σεξουαλική επαφή) και στο υπογάστριο. Είναι συχνή νόσος σε ασθενείς με λοίμωξη HIV και με ατοπική δερματίτιδα. Εκτεταμένη νόσος με πολλαπλές βλάβες παρατηρείται στους ανοσοκατασταλμένους ασθενείς.

Θεραπεία

Οι βλάβες έχουν συχνά τάση αυτοΐασης σε διάστημα 2-6 μηνών αλλά λόγω της υψηλής μεταδοτικότητας του ιού προτείνεται να γίνεται θεραπεία με:

Απόξεση ή σύνθλιψη με χειρουργική λαβίδα ή κοχλιάριο
Κρυοθεραπεία
Διαθερμοπηξία
Τοπική χρήση κανθαριδίνης
Άλλα τοπικά σκευάσματα (τρετινοΐνη, νιτρικός άργυρος, ποδοφυλλοτοξίνη…)

Ιογενεις νοσοι

Μυρμηκιές (veruccae)

Πρόκειται για καλοήθεις βλάβες του δέρματος που οφείλονται σε λοίμωξη από τον ιο HPV.

Τα στελέχη του ιού HPV 2 και 4 προκαλούν τις κοινές μυρμηκιές, το στέλεχος 1 προκαλεί τις πελματιαίες μυρμηκιές ενώ τα στελέχη 3 και 10 προκαλούν τις ομαλές μυρμηκιές. Οι βλάβες διασπείρονται με αυτοενοφθαλμισμό και απλή επαφή ενώ ο χρόνος επώασης είναι 1-6 μήνες.

Κοινές μυρμηκιές

Η κλινική τους εικόνα χαρακτηρίζεται από μονήρεις συνήθως βλατίδες (σπανιότερα πολλαπλές συρρέουσες) οι οποίες εξελίσσονται σε θολωτά, υπερκερατωσικά επάρματα, γκρίζου – καφέ χρώματος. Εμφανίζονται κυρίως στις ραχιαίες επιφάνειες των άκρων χειρών (κυρίως στα δάχτυλα), γύρω από τους όνυχες, στους αγκώνες, στα γόνατα και στα πέλματα. Χαρακτηριστικά είναι τα μαύρα στίγματα στην επιφάνεια των βλαβών (θρομβωμένα αγγεία)

Η νόσος προσβάλλει ποσοστό 10% των παιδιών και των νεαρών ενηλίκων. Η εντονότερη επίπτωση της νόσου εμφανίζεται στην ηλικία μεταξύ 12 και 16 ετών.

Πελματιαίες μυρμηκιές

Το υπεύθυνο στέλεχος του HPV για την εμφάνιση των πελματιαίων μυρμηκιών θεωρείται το στέλεχος 1 και τα στελέχη 2 και 4 των HPV, όπως και τα 27 και 57 ιδιαίτερα στις ηλικίες 6-10 ετών. Είναι επώδυνες, μονήρεις ή πολλαπλές συρρέουσες υπερκερατωσικές βλατίδες στην επιφάνεια των οποίων βλέπουμε τα χαρακτηριστικά μαύρα στίγματα (θρομβωμένα αγγεία)

Ομαλές μυρμηκιές

Τα υπεύθυνα στελέχη των HPV για την εμφάνιση των ομαλών μυρμηκιών είναι τα 3 και 10 όπως και τα στελέχη 28 και 29. Πρόκειται για βλατίδες ρόδινες ή κιτρινωπές, στο χρώμα του δέρματος, επίπεδες, με μέγεθος 1 έως 3 χιλιοστά. Εμφανίζονται κατά ομάδες κυρίως στο πρόσωπο και στις ραχιαίες επιφάνειες των άκρων χεριών και είναι ανώδυνες.

Θεραπεία

Τοπικοί παράγοντες:
1. Κερατολυτικές ουσίες (σαλικυλικό, λακτικό, TCA)
2. Κυτταροτοξικές ουσίες (ποδοφυλλίνη, ποδοφυλλοτοξίνη)
3. Αναστολείς DNA (5-φθοριουρακίλλη)
Μηχανική καταστροφή ή εκτομή
1. CO2 laser
2. Διαθερμοπηξία
3. Κρυοθεραπεία
4. Χειρουργική εκτομή
Ανοσοθεραπεία
Χρησιμοποιείται κυρίως σε ανασοκατασταλμένους ασθενείς με συχνές υποτροπές και πολλαπλές επίμονες βλάβες

Ιογενεις νοσοι

Απλός Έρπης

Οι ερπητικές λοιμώξεις από τον απλό έρπητα οφείλονται στους δυο διαφορετικούς τύπους του ιού, ΗSV-1 και ΗSV-2, οι οποίοι προκαλούν το επιχείλιο έρπητα και τον έρπητα γεννητικών οργάνων αντίστοιχα. Η λοίμωξη έχει παρόμοια χαρακτηριστικά ανεξαρτήτως του τύπου του ιού.

Η μετάδοση του ιού γίνεται κυρίως μέσω της σιέλου ή άλλων εκκρίσεων και αφού επέλθει λύση της συνέχειας του προσβεβλημένου βλεννογόνου, γίνεται εγκατάσταση του ερπητοϊού στον πυρήνα των κυττάρων. Τα συμπτώματα της πρωτολοίμωξης εμφανίζονται 3 με 7 ημέρες μετά τη μόλυνση από τον ιο.

Εμφανίζονται σαν ερπητική ουλοστοματίτιδα στα παιδιά με εμπύρετο, διαβρώσεις στοματικού βλεννογόνου, επώδυνους λεμφαδένες και φαρυγγίτιδα. Στους νέους ενήλικους η πρωτολοίμωξη εμφανίζεται με πολλαπλές επώδυνες φυσαλίδες, κυρίως στην περιοχή των χειλέων, οι οποίες μεταπίπτουν σε φλύκταινες.

Τα πρόδρομα συμπτώματα περιλαμβάνουν επώδυνη λεμφαδενοπάθεια, κακουχία, ανορεξία, εμπύρετο, τοπικό άλγος και άισθημα καύσου κατά τη λανθάνουσα περίοδο, ο ιός παραμένει μη μολυσματικός και μπορεί να παραμείνει σε αυτή την κατάσταση για μακρά χρονικά διαστήματα. Η επανενεργοποίηση του ιού γίνεται αυτόματα αλλά συνήθως επηρεάζεται από παράγοντες όπως στρες, εμπύρετο, ιώσεις, ψύχος, έμμηνος ρύση, έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία, ανοσοκαταστολή κα. Ασθενείς με νεοπλασίες, HIV λοίμωξη, ανοσοκαταστολή παρουσιάζουν συχνότερες και βαρύτερες επιπλοκές.

Ο υποτροπιάζων απλός έρπης εμφανίζεται συχνότερα στην περιοχή των χειλέων το λιγότερο 3-4 φορές ετησίως με φυσαλίδες οι οποίες εντός 3-4 ημερών εφελκιδοποιούνται και υποχωρούν εντός 8-9 ημερών χωρίς να αφήνουν ουλή συνήθως αλλά και σε άλλες θέσεις (ρινικός βλεννογόνος, παρειά, διάφορα σημεία στον κορμό).

Η διάγνωση στηρίζεται στην κλινική εικόνα επιβεβαιώνεται δε αν χρειαστεί με άμεσο ανοσοφθορισμό για ανίχνευση αντιγόνων του ιού από φυσαλίδα ενεργού βλάβης καθώς και με τη μέθοδο PCR όπου ανιχνεύεται το DNA του ιού.

Θεραπεία

Η τοπική αγωγή δεν είναι αποτελεσματική. Προτείνεται τοπική αντιβιοτική κρέμα για την πρόληψη επιμολύνσεων των φυσαλίδων.

Τα ανθερπητικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται είναι η ακυκλοβίρη, η φαμσικλοβίρη και η βαλασικλοβίρη. Σε πρωτολοίμωξη και μεμονωμένα επεισόδια δίνονται για διάστημα 5 ημερών, σε αντίθεση με την υποτροπιάζουσα λοίμωξη που δίνονται για 6 μήνες τουλάχιστον.

Ιογενεις νοσοι

Έρπης ζωστήρας

Ο ιός vzv ευθύνεται για την εμφάνιση της ανεμοβλογιάς και του έρπητα ζωστήρα. Η ανεμοβλογιά προκύπτει από την πρωτολοίμωξη με τον ιό και ο έρπητας ζωστήρας είναι το αποτέλεσμα της αναζωπύρωσης της λανθάνουσας λοίμωξης. Προσβάλλει εξίσου και τα δυο φύλα και συνήθως εμφανίζεται σε άτομα άνω των 50 ετών.

Αφού προηγηθεί η πρωτοπαθής επιμόλυνση με τον ιο και εκδηλωθεί η ανεμοβλογιά την 14^η – 16^η ημέρα μετά τη μόλυνση, ο ιός απομακρύνεται από την επιδερμίδα και εγκαθίσταται στα νωτιαία γάγγλια όπου παραμένει σε λανθάνουσα κατάσταση. Η πτώση της άμυνας του οργανισμού οδηγεί σε επανενεργοποίηση του ιού στην περιοχή. Αρχικά συμβαίνει καταστροφή και νέκρωση των κυττάρων στα νευρικά γάγγλια και στις νευρικές ίνες με συνέπεια το έντονο άλγος. Στη συνέχεια ο ιός μέσω των νευρικών ινών καταλήγει στις νευρικές απολήξεις του δέρματος και στην επιδερμίδα όπου και παρουσιάζεται το χαρακτηριστικό εξάνθημα. Ο ασθενής με έρπητα ζωστήρα δύναται να μεταδώσει ανεμοβλογιά σε υγιές άτομο (το οποίο δεν έχει νοσήσει στο παρελθόν) αν αυτό έρθει σε επαφή με το υγρό των φυσαλίδων.

Πριν την εμφάνιση του εξανθήματος (κηλίδες ή βλατίδες αρχικά, οι οποίες σε 24 ώρες μετατρέπονται σε φυσαλίδες πολλαπλές συρρέουσες) παρουσιάζεται τοπικό άλγος, αίσθημα καύσου, κνησμός και υπερευαισθησία στην περιοχή του προσβεβλημένου νευρατομίου. Το άλγος είναι διαξιφιστικό και θα πρέπει να γίνει διαφορική διάγνωση από οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου, στηθαγχικό επεισόδιο, κωλικό και οσφυαλγία.

Το 50% των περιπτώσεων έρπητα ζωστήρα εμφανίζεται στην περιοχή των νευροτομίων μεταξύ των σπονδύλων Θ1 & Ο2. Προσβολή του οφθαλμορινικού κλάδου προκαλεί εξάνθημα στην περιοχή του οφθαλμού με οίδημα βλεφάρων, επέκταση στο σύστοιχο πλάγιο της ρινός και συχνή προσβολή του κερατοειδούς.

Σε περίπτωση προσβολής κλάδων του προσωπικού και ακουστικού νεύρου, εμφανίζεται πάρεση του προσώπου και ερπητικό εξάνθημα του έξω ακουστικού πόρου. Η συχνότερη επιπλοκή του έρπητα είναι η μεθερπητική νευραλγία (ΜΕΝ).

Θεραπεία

Χρήση κομπρεσών με φυσιολογικό ορό
Τοπικά αντιβιοτικά
Ανθερπητικά φάρμακα για 7 ημέρες (ακυκλοβίρη, βαλυκυκλοβίρη, φαμσικλοβίρη)
Μπριβουδίνη
Ισχυρά αναλγητικά για τον έλεγχο του άλγους
Για τη ΜΕΝ χορηγούνται τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά, αντιεπιληπτικά, αναλγητικά, συστηματικά κορτικοστεροειδή

Έχετε περισσότερες ερωτήσεις;

Τηλεφωνήστε μας

210 7247 700

Στείλτε μας μήνυμα

Οι Βασικές Υπηρεσίες μας

Call Us Now

00-123-456-89

Products we Use

Treatment Results