Λεύκη

Αυτοανοσα νοσηματα

Λεύκη

Κλινική Δερματολογία

Είναι μια επίκτητη ιδιοπαθής νόσος, η οποία χαρακτηρίζεται από λευκές μη λεπιδώδεις κηλίδες. Σε ποσοστό 20-30% παρουσιάζεται θετικό οικογενειακό ιστορικό.

Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Συνήθως όμως στο 25% των ασθενών εμφανίζεται πριν από την ηλικία των 10 ετών και στο 95% πριν από την ηλικία των 40 ετών.

Προκαλείται από την επιλεκτική καταστροφή των μελανοκυττάρων της επιδερμίδας αλλά και άλλων οργάνων όπως των ματιών, των τριχών και των λεπτομηνίγγων. Στους περισσότερους ασθενείς εμφανίζεται αυτομάτως ή ως απόρροια τραύματος, ηλιακού εγκαύματος, στρες, εγκυμοσύνης, χειρουργείου ή κάποιου νοσήματος.

Οι βλάβες είναι στρογγυλές ή ωόειδείς κηλίδες αμιγώς λευκές που κατανέμονται συνήθως συμμετρικά γύρω από οπές (χείλη, οφθαλμούς, γεννητική περιοχή), πάνω από οστικές προεξοχές (γόνατα, καρποί) καθώς και σε σημεία πίεσης ή τριβής.

Σε ορισμένους ασθενείς η λεύκη συνυπάρχει με άλλες νόσους κυρίως αυτοάνοσης φύσεως όπως η θυροειδίτιδα Hashimoto, η γυροειδής αλωπεκία, ο ινσουλινοεξαρτώμενος σακχαρώδης διαβήτης.

Η πορεία της νόσου είναι απρόβλεπτη. Μπορεί να παραμείνει σταθερή για αρκετά χρόνια, να επεκταθεί νευροτομιακά ή και σπανιότερα να επαναχρωματιστεί, κυρίως στις ηλιοεκτεθειμένες περιοχές και αρχίζει ως περιθυλακική μελάγχρωση.

Θεραπεία

Σήμερα δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία. Η ψυχολογική στήριξη των ασθενών καθώς και συμβουλές για τη χρήση αντηλιακών και αισθητικής κάλυψης (καμουφλάζ) είναι σημαντικά για την ποιότητα ζωής των ασθενών.

  • Τοπικά κορτικοστεροειδή μέσης ισχύος για μεγάλα διαστήματα σε κυκλικά σχήματα. Απαιτείται συχνή παρακολούθηση για την αποφυγή των ανεπιθύμητων ενεργειών όπως ατροφία, ευρυαγγείες, υπερτρίχωση και ραβδώσεις.
  • Φωτοθεραπεία UVB nb 311 στενού φάσματος εστιασμένη στις βλάβες του δέρματος
  • Φωτοχημειοθεραπεία PUVA που αποτελεί συνδυασμό ψωραλενίων (φωτοεαισθητοποιητές) από το στόμα και έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία UVA
  • Τοπικοί ανοσοτροποποιητές όπως το Tacrolimus και το Pimecrolimus έχουν εξαιρετική αντιφλεγμονώδη δράση και παρουσιάζουν έλλειψη επιπλοκών αντίστοιχων των στεροειδών.

Έχετε περισσότερες ερωτήσεις;

Τηλεφωνήστε μας

Στείλτε μας μήνυμα

X